Spółka partnerska jest jedną ze spółek przewidzianych przez kodeks spółek handlowych.
Artykuł 86 § 1 KSH definiuje spółkę partnerską jako spółkę osobową, utworzoną przez wspólników (partnerów) w celu wykonywania wolnego zawodu w spółce prowadzącej przedsiębiorstwo pod własną firmą.
Partnerem w spółce może być osoba fizyczna, natomiast nie może być nią osoba prawna ani podmiot bezosobowy. Spółka partnerska może być utworzona zarówno przez obywateli polskich, jak i cudzoziemców. Jednakże w przypadku cudzoziemców istotne jest czy na podstawie odrębnych przepisów przysługują im uprawnienia do wykonywania wolnego zawodu.
Celem spółki jest wykonywanie wolnego zawodu. Przykładowe zawody to: adwokat, radca prawny, architekt, inżynier budownictwa, rzecznik patentowy, doradca podatkowy, notariusz, lekarz dentysta, położna.
Zgodnie z art. 86 § 2 KSH nie jest wykluczone wykonywanie w spółce więcej niż jednego wolnego zawodu, pod warunkiem że odrębne ustawy nie stanowią inaczej. Często jednak ustawy regulujące wykonywanie poszczególnych wolnych zawodów zawierają przepisy, które ograniczają lub wyłączają możliwość wspólnego wykonywania kilku wolnych zawodów. Jako przykład można wskazać zawód adwokata, który może być wykonywany w spółce partnerskiej, której wspólnikami są wyłącznie adwokaci, rzecznicy patentowi, doradcy podatkowi, prawnicy zagraniczni lub radcowie prawni Wrocław tak jak w przypadku MS Kancelarii.
Jak słusznie zauważa się w doktrynie, ze względu na profesjonalny charakter usług świadczonych przez spółkę partnerską w wielu przypadkach nie jest możliwe wykonywanie w ramach spółki partnerskiej kilku wolnych zawodów. Uwarunkowania praktyczne w znaczącym zakresie kształtują zakres wolnych zawodów wykonywanych w spółce partnerskiej (tak U. Promińska, w: SPH, t. 2A, 2007, s. 572).
Zgodnie z art. 95 § 1 KSH partner nie ponosi odpowiedzialności za zobowiązania spółki powstałe w związku z wykonywaniem przez pozostałych partnerów wolnego zawodu w spółce, jak również za zobowiązania spółki będące następstwem działań lub zaniechań osób zatrudnionych przez spółkę na podstawie umowy o pracę lub innego stosunku prawnego, które podlegały kierownictwu innego partnera przy świadczeniu usług związanych z przedmiotem działalności spółki. Przepis ten co do zasady wyłącza odpowiedzialność pozostałych partnerów za zobowiązania spółki będące następstwem błędu popełnionego przez jednego z nich. Jest to w naszej ocenie bardzo słuszne rozwiązanie, które znacząco zmniejsza ryzyko związane z wykonywaniem wolnego zawodu.